Na een plezante dag in Koli moesten we wel even bekomen. Er stond een goede wasbeurt op de planning, want dat was echt weer nodig. Nadien werd ik door Katerina uitgenodigd om samen met wat vrienden haar vriendje mee te komen verwelkomen. Graag! Voor alles een eerste keer, dus gingen we samen naar de sushi-keet om voor 14 euro, wat heel schappelijk is, een ganse avond samen te eten en drinken. Fantastisch. Propere kleren en volle magen.
George, de vriend van Katerina, nodigde me uit om mee te gaan fitnessen. Met een klein hartje dan toch maar mee. Arno, die hier wel ervaren in bleek te zijn, ging graag mee. Om maar even te verduidelijken, George doet dit al voor 8 jaar en is een wandelend monster. Een tank, zoals de Belgen het zouden zeggen. Na een goede campusmaaltijd mijn gitaar-signeersessie verder te zetten, trok ik richting huis om nog wat op te ruimen.
Over de gitaar gesproken. Enkele weken geleden kocht ik hier een guitarlele. Een bariton-ukulele zoals ze dat ook wel noemen. Nu dacht ik, sinds hij mijn trouwe vriend is geworden overal waar ik ga, waarom geen alcoholstift meenemen en door alle mensen die ik hier heb ontmoet mijn trouwe vriend laten signeren? Wel, ik kan je verzegelen, ik heb nog niet vaak mensen zo enthousiast gezien om een handtekening te zetten. Van overal kwamen mensen koekeloeren om een plekje te bemachtigen op mijn instrument. Fantastisch.
Over naar woensdag! Een druk dagje, omdat ik mijn schoolwerk wou afhebben. Doorwerken dus. We trokken samen met wat vrienden naar de bib van de UEF om te studeren. Dat motiveerde me meer dan verwacht. Eindelijk kreeg ik licht aan het einde van de tunnel te zien, wat een opluchting. Des avonds werd door ESN iedereen verwacht bij de basketbal-arena. Ik was nog nooit naar een basketbalmatch gaan kijken, dus waarom ook niet hé! Wel een explosieve sport, had ik niet verwacht. Na een goede avond en een machtige signeer-sessie trok ik huiswaarts! Geslaagde avond weer eens.
De donderdag en vrijdag gingen erdoor als doorwerkdag, nogmaals. Een van de essays, over de nieuwe visies van de Finse muziek-onderwijssysteem, had mij volledig getackeld. Ambetant om het minste te zeggen. ’s Avonds weer gecrasht samen met de Grieken, ietske drinken en tetteren. Meer moetda ni zijn veur moi!
Ik moet wel zeggen, het Finse systeem is qua onderwijs heel relaxed. Je kan gewoon je ding doen, je krijgt hier heel wat meer tijd dan in Belgie :0
Dan brak het weekend aan. Arno nodigde me uit om mee te komen eten bij de Italianen, wat uitdraaide op een goei babbeltje, want voor de één of andere reden was iedereen moe. Er werden plannen gemaakt om iets te drinken en eten bij Liana (die trouwens ook een handgetekend design op de achterzijde van mijn trouwe vriend heeft getekend), de Australische vriendin van de Grieken, die Cambodiaanse roots heeft en dus heel wat gekke dingen kan vertellen. Bovendien is ze ook een gitariste, die hier een steel-stringgitaar op de kop heeft kunnen tikken. Fantastisch, en lang geleden dat ik er eentje vasthad. Leuke ervaring, goede avondjes met goede mensen. Ik dronk er ook voor de eerste keer in lange tijd terug een goei biertje. NE STELLA VERDORIE! Die had ik gemist. Het kost hier 4,39 euro voor 1 blik van 50cl. Potdorie, twas het weird. Gitaar weer wat handtekeningen extra gescoord, en uitkijken naar de cruise van volgende week. Daarvoor zaten we deze week ook samen, treinticketten boeken naar Helsinki. 4.58u vertrekken, amai men botten. We hebben het ervoor over.
Voila makkeraadjes, deze keer een kortere. Verwacht de laatste blogpostjes maar al, met een traantje uiteraard.
Tok
Reactie plaatsen
Reacties