Erasmus, zou erasmus niet zijn zonder buitengewoon, bijzondere, internationale banden te scheppen. Dit mijn beste lezer zal voor mij één van de meest emotionele posts worden, omdat hierin heel de kern ligt van wat een erasmusverhaal moet zijn. Deze hele trip zou slechts weinig voorstellen zonder alle nieuwe vriendschappen die zijn ontwikkeld de afgelopen drie maanden. Het mooie aan heel het verhaal is ook gewoon dat iedereen van over heel de wereld komt en gelijkgezind is. Hier gelden geen politieke regels...het lijkt meer of iedereen de politiek van hun land compleet is vergeten. Iedereen is geïnteresseerd in elkaars geloof, in elkaars taal en in de verschillende gebruiken en gewoontes. Als iedereen de mentaliteit zou hebben van deze gelijkgezinde zielen, dan kan ik met overtuiging zeggen dat er minder conflicten zouden plaatsvinden.
Avondje cantussen met ESN
Eerst en vooral is het misschien interessant om te weten dat zowel Toon als ik leden zijn van de studentenvereniging. Waarschijnlijk heeft Toon dit al als tip gegeven ergens tussen zijn praktipost, maar ik kan iedereen enkel aanraden om in de studentenvereniging te stappen. Zij organiseren zoveel evenementen die mensen samenbrengen. De studentenvereniging is voor velen het vertrekpunt geweest om banden geleidelijk aan verder uit te bouwen. Het is fijn dat Toon en ik op dit moment ongeveer 3/4e van alle internationale studenten kennen. We spreken veel met hen af en ik ga enkele hoogtepunten eruit pikken.
Lekker sober tidjens het tweede etentje op het appartement van Lisa (jongedame naast Toon). Zij had voor ons een Duits driegangen menu gemaakt nadat ik hen had uitgenodigd.
Eind januari, begin februari ontsproot het idee om mensen uit te nodigen om te komen dineren. Tot op de dag van vandaag heb ik dit vier keer gedaan. Drie van de vier keer heb ik gekookt. Het ging dan meestal om gerechten als Lasagna, Musaka en Ratatouille.
Eten brengt officieel mensen samen, maar ik heb het mezelf niet altijd even makkelijk gemaakt.
Iets minder sober tijdens datzelfde etentje bij Lisa.
STORYTIME: op een prachtige avond, een avond waarbij ik een degelijke hoeveelheid alcohol had geconsumeerd, piekte mijn zelfvertrouwen even en dus besloot ik een berichtje te sturen naar de lieftallige jongedame Arianna van Italië om haar uit te nodigen om lasagne te komen eten. Ik ging rustig slapen, was compleet vergeten dat ik het berichtje had gestuurd en werd de volgende morgen wakker met een berichtje van Arianna dat ze dit een heel goed idee vond. Mijn beste lezer, ik kan u verzekeren dat ik die ochtend een schietgebedje heb gedaan want ik had mezelf even de opdracht gegeven om een degelijke lasagne te maken voor een groepje Italianen.
Wat kon er fout lopen...?
De dag des oordeels ben ik rond 13u begonnen aan mijn lasagne. Ik heb anderhalf uur tomaatjes gedroogd en daarna bijna twee uur lang gewerkt om een zo goed mogelijke saus te maken. Ik had tussendoor ook gevulde naanbroodjes gemaakt als voorgerecht. Ik was uiteindelijk klaar op het moment dat zij arriveerden: 19u05. Mijn stresslevel had nieuwe hoogtes bereikt. Ik wilde dat de lasagne voor hen perfect was. Ze zagen mijn stress, vonden het wel grappig (want natuurlijk vinden ze dat grappig) en gingen uiteindelijk rustig zitten.
Ze proeven van mijn vegetarische lasagne en keurden hem goed. WIN.
Dus voor al de geïnteresseerden, ik maak lasagne die is goedgekeurd door Italianen zelf. Wie deze creatie eens wilt proberen, mag mij altijd een contacteren!
De vuurdoop van de lasagne voor de dames van Italië: Beatrice (uiterst links naast Toon), Arianna (midden) en Jessica (rechts).
Daarnaast hebben we ook de gewoonte om samen naar wedstrijden te gaan kijken. Zoals u al weet, gaan we graag kijken naar ijshockey wedstrijden, maar soms gaan we ook kijken naar de plaatselijke basketbalploeg Kataja. Het is ook ontzettend leuk om samen naar een café te gaan, samen iets te drinken en misschien ook een beetje te poolen. Ik ben zelfs al naar een karaokebar gegaan. Het was een zeer fijne ervaring die ik graag deel. Via deze link kan u genieten van een kort karaokemomentje. Ik wil u wel even mentaal voorbereiden: al diegenen met een absoluut gehoor, zet het geluid niet te hard.
Het is ook altijd fijn als ik kan gaan wandelen in de omgeving met mensen hier. Joensuu bezit namelijk enkele pareltjes zoals het bevroren meer waar je kan op wandelen en ijsvissen. Ik ben dit meer gaan verkennen met Kira. We hebben verschillende keren bijna onze nek gebroken, maar het trotseren van de bevroren gevaarte was het waard!
Beetje genieten van een basketbalwedstrijd met Jessica, Colin, Jade en Deniz.
GO KATAJA! (wij zijn de blauw)
Beetje poolen met Kira.
Gezellig avondje in BarPlay.
Aan de rand van het ijzige gevaarte vertrokken ze vol goede moed op hun trektocht.
Het delen is denk ik nog het mooiste van dit hele verhaal. Zoals ik al zei, is iedereen geïnteresseerd in elkaars cultuur. Ik heb al diepe gesprekken gevoerd over politieke en religieuze thema's, maar ook over de verschillende onderwijssystemen en de mentaliteit binnen bepaalde culturen. Ik ben tegenwoordig ook geobsedeerd door taal. Nog nooit heb ik me zo sterk beziggehouden met het begrijpen van andere talen. Ik vind het ontzettend leuk om te proberen begrijpen wat andere zijn aan het zeggen in hun moedertaal en hoe langer ik eraan werk, hoe beter ik erin word.
What are you looking at?!
Arno die zich probeert te cultiveren in de Italiaanse schat genaamd Montenegro.
Het allerfijnste vind ik om muziek te delen. Dit kan bijvoorbeeld door naar een karaokebar te gaan, maar dit vind ikzelf iets te publiek. HEt is fijner om muziek te delen in een besloten kring. Hieronder kan u drie filmpjes bekijken. In het eerste filmpje zijn we echt ongelooflijk vals aan het zingen op het nummer Can't Help Falling in Lovevan Elvis Presley. Hierbij gaat het niet echt om het feit of we goed of slecht zingen. Het gaat eerder op het moment van samen zingen tijdens een gezellige avond. Het brengt werkelijk mensen samen.
In het tweede filmpje ben ik een gitaar aan het uittesten in het muzieklokaal. De kwaliteit van het filmpje is nu niet zo hoogstaand, maar je kan wel perfect horen wat ik aan het spelen ben. Dit was trouwens mijn eerste ervaring met een elektrische gitaar. Het laatste filmpje is opgenomen in de piano-oefenruimtes van de universiteit. Iedereen kan er op eender welk moment naartoe gaan om piano te spelen. Dus hadden Toon, ik, Jessica, Arianna en Beatrice besloten om er naartoe te gaan tijdens een namiddag. Tijdens deze sessie heb ik het nummer Daydreamer van Radiohead voor iedereen gespeeld. Dit waren alle drie ongelooflijk fijne ervaringen!
Tot slot organiseert de ESN ook veel evenementen. Zoals ik al zei worden mensen samen gebracht door deze evenementen. De evenementen die ik al heb bijgewoond zijn de volgende:
We zijn eens gaan sleeën op de heuvel aan de kerk in Joensuu.
Ze hebben eens een valentijnsactie gedaan waarbij je kaartjes kon schrijven naar random mensen.
Ik ben met Toon eens naar een carnavalsfuif gegaan in de dancing Bepop. We hadden onze outfit geïnspireerd op Peaky Blinders en sindsdien als ik bijvoorbeeld mijn petje aanheb in combinatie met de jas die ik toen droeg, spreekt men mij aan met 'HEEY Peaky fucking Blinders". Ik ben ook naar een cantus geweest. Hier noemen ze dit een Sitsit. Deze sitsit-party volgt dezelfde regels als een cantus, maar is veel braver. Je kan het niet vergelijken met de gort die wij gewend zijn tijdens cantussen.
Tot slot organiseerde men een soort bake-off en daar heb ik nog een grappig verhaaltje over.
STORYTIME: Ik was met onder andere Colin naar de Bake-off gegaan om cakejes te kopen. De ESN maakte zoals gewoonlijk vele foto's van het evenement. Ik vind alleen dat het allemaal maar een schijnheilige bedoeling is. De foto's zijn bijna nooit natuurlijk en zijn altijd opgesteld. Er moet soms letterlijk geposeerd worden om iets leuk gevonden te worden. Ik ben geen fan van die mentaliteit dus heb ik hier een beetje misbruik van gemaakt. Onderstaande foto's moeten gelezen worden van links naar rechts en het verteld het verhaal van een jongeman die iets te veel aan het genieten is van een cakeje omdat er verwacht wordt dat we genieten van deze aangeboden lekkernijen. Merk op dat onze lieftallige vriend Colin probeert zijn lach in te houden, maar hierin redelijk hard faalt.
Poseer voor de foto?
Say no more!
Mhm wat een goed cakeje, seg!
Nog een hapje...
Amaaai, echt heel goed cakeje!
Ik word er helemaal vrolijk van!
*Arno kan zichzelf niet meer aan*
Dit waren slechts enkele legendarische momenten die ik met u, mijn beste lezer, wilde delen. Gelukkig bevinden we ons nog maar in de helft, dus ga ik de kans krijgen om nog vele van deze legendarische momenten te beleven en wees maar zeker dat ik het dan terug met jullie zal delen!
Reactie plaatsen
Reacties
the cakes look delicious 😋